Jest to próba udowodnienia, że własne zachowanie jest racjonalne i w pełni uzasadnione, a za tym godne aprobaty. Mechanizm ten polega na wydawaniu teorii, miejscami nielogicznych i bardzo pokrętnych treściowo. Dochodzi tu do nieświadomego przekształcenia przez daną jednostkę jej własnych uczuć, pragnień i motywów, które są dla niej nie do przyjęcia, na takie, które mogą być tolerowane i świadomie zaakceptowane.

Nie dopuszczając do siebie prawdziwych uczuć, które mógłbym przeżyć w sytuacji, kiedy mój Ojciec wypowiada krzywdzące mnie słowa, próbuję wytłumaczyć to sobie, że przecież on taki jest i się nie zmieni, zamiast przyjąć je i przeżyć rozczarowanie, żal i smutek.

Powinienem w chłodny deszczowy dzień pójść pobiegać, lecz ze względu na obawę o moje zdrowie, że mogę się przeziębić odpuszczam i pozostaję w domu oglądając film na kanapie z moją miłością w ramionach.

Tu dorabiam filozofię i nie nazywam po imieniu tego, co w rzeczywistości czuję. Usprawiedliwiam obraz, jaki chcę utrzymać dla zaprzeczenia najczęściej negatywnym emocjom lub wyrzutom sumienia.

Troll zapewnia mi ochronę i powstrzymuje przed poznaniem prawdziwego życia, pełnego różnych emocji. Poddanie się jego woli jest skazaniem na porażkę, bo nie można zaprzeczyć własnym emocjom – one są potężniejsze od logiki, nienegocjowalne oraz są faktami. Zrozum go i zadbaj o siebie oraz nazwij swoje uczucia po imieniu przeżywając je.